“Zie je het al voor je?” vraagt gids en kartrekker Leo aan mijn vriend Henkjan en mij. We zijn ergens halverwege de rondleiding over de nieuwe Herenboerderij, op weg terug naar de stal aan de Vriezekoop. Met mijn laarzen in het modderige gras kijk ik om me heen, over zonovergoten leeg land. Toen we aan het begin van de wandeling om de schuur heen kwamen, wees Leo de grenzen van het gebied aan. Ik moest het nog een keer vragen: “Helemaal tot aan die dijk?” Wat een eind! Die uitgestrektheid krijg je niet van Google maps, alleen ‘analoog’ met je neus in de wind.
Zie ik het voor me? Voor mijn geestesoog verschijnen rechts een heleboel bloeiende laagstam fruitbomen. Achter me in de verte lopen koeien te grazen. Langs het slootje bloeien bloemen en aan de overkant ligt de groentetuin. Voor ons uit schieten kruidenplanten de lucht in. Ja, ik kan me er iets bij voorstellen.
Henkjan volgt Herenboeren al een tijdje en hij maakte mij ook enthousiast. We hadden eerst Haarlem/Heemstede op het oog, maar daar leek weinig te gebeuren. Toen Henkjan in contact kwam met Herenboeren Groene Hart was het meteen al duidelijk dat Lian en de mensen om haar heen heel actief bezig waren. Leimuiden is voor ons in Lisserbroek, zo blijkt vandaag, ongeveer een half uurtje fietsen – prima te doen.
Het aantal leden groeit gestaag, zegt kartrekker Sandra die net een rondleiding gaat starten. We komen nog meer enthousiaste aspirantleden tegen waaronder eentje op de racefiets die even poolshoogte wilde nemen en zich spontaan aansluit op zijn fietsschoenen.
Als we de stal in lopen, vertelt Leo over het idee om zonnepanelen op het dak te leggen. Daarmee zouden we in onze eigen stroom kunnen voorzien, om groente en fruit gekoeld te kunnen bewaren bijvoorbeeld. Er is nog geen financiering voor, maar daar zijn wel ‘potjes’ voor te vinden, denkt Henkjan.
Binnen horen we allerlei ideeën over de inrichting van de stal, met een grote tafel met koeling om er je groentes schoon te maken, met een ruimte om paddenstoelen te kweken, met een educatieve hoek en een plek voor koffie en thee – we raken steeds enthousiaster. Zeker als Sandra iets laat vallen over een bier- en wijnpad spitsen onze oren zich. “Ja, we willen graag een wandelpad aanleggen om het hele perceel heen, openbaar toegankelijk, waarbij je eerst langs hopplanten loopt, dan langs bessenstruiken voor sapjes en langs wijnplanten weer terug.” Vooral die “wijnplanten”, dat is pas vooruitdenken 😉
We zijn door de inspirerende verhalen van alle kartrekkers nog enthousiaster geworden. Heel leuk om de plek te zien en een aantal andere aspirantleden te ontmoeten. Hartelijk dank aan Leo, Sandra en Lian die onvermoeibaar met iedereen het land over stappen!
Vanaf de weg kijken we nog een keer terug over het land. Langgerekte vluchten ganzen vliegen over, ik hoor het suizen van de vleugels van een eenzame zwaan die er achteraan komt. Ja, ik zie het voor me, en ik kan niet wachten!
Astrid Kromhout