Sinds april 2019 ben ik betrokken bij Herenboeren Groene Hart. Ik was net gestopt met werken en had me voorgenomen te kijken wat er op mijn pad kwam. Ik hoorde van het initiatief Herenboeren, heb een presentatieavond in Boskoop bijgewoond en ben mee gaan doen.
Mijn drijfveer is de natuur en het klimaat, wat eigenlijk niet van elkaar te scheiden is.
In het begin heb ik vooral op markten gestaan en presentaties gegeven, toen het nog kon. Ik heb ook wel een presentatie online gehouden, maar daarbij mis ik de interactie met de toehoorders om een voor mijn gevoel goede presentatie te kunnen houden.
Na een tijdje ben ik deel uit gaan maken van de werkgroep die zich bezighoudt met het verwerven van grond en de inrichting daarvan. Wat ik zelf, vanwege mijn chemische achtergrond, vooral interessant vind, is het stuk bodemchemie. Hoe alles reilt en zeilt in de bodem, wat nu echt de beste omstandigheden zijn om gras én gewassen én de flora en fauna te laten floreren.
Ik loop al 25 jaar vrijwel elke dag langs de Voorofsche polder op de grens van Waddinxveen en Boskoop, een veenweidegebied. Deze polder wordt beheerd door het Zuid-Hollands landschap en ondanks dat het een stukje natuur is (wel op postzegelformaat) en getracht wordt de omstandigheden voor weidevogels zo optimaal mogelijk te krijgen, zie ik de aantallen smienten, grutto’s, kieviten en tureluurs in de loop van de jaren afnemen.
In het er naast gelegen Gouwebos krijgen brandnetels en bramen langzaam de overhand en zijn hard op weg om over 20 jaar de enige onderbegroeiing te worden. De hiervoor verantwoordelijke stikstof komt door het leefpatroon dat we met elkaar hebben laten ontstaan. Persoonlijk kan ik daar wat aan doen door me af te vragen wat ik in mijn leefpatroon zou kunnen wijzigen, waardoor mijn aandeel in deze vervuiling afneemt. Maar dat geldt natuurlijk niet alleen voor stikstof, maar ook voor CO2, insecticiden etc.
Herenboeren moet een belangrijk signaal naar de land- en tuinbouw worden, dat gewassen telen en dieren houden ook op een andere manier kan, dat het niet ten koste van het milieu hoeft te gaan, dat het milieu er ook op vooruit kan gaan.
Ik vind het fijn om te weten en te zien hoe het voedsel dat ik eet wordt geproduceerd en dat er geen wereldreis voor nodig is geweest om op mijn bord terecht te komen. Ik blijf best nog wel mandarijnen, bananen en wijn nuttigen, maar maak graag steeds meer gebruik van de producten die we hier zo lokaal mogelijk kunnen produceren. Soms is het natuurlijk ook gewoon een financiële kwestie, maar een Herenboerderij schept de mogelijkheid om voor een redelijke prijs milieu verantwoord geteeld voedsel op je bord te krijgen.